کد مطلب:33480 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:182

اگر ما برای بشر فطرتی قائلیم و برای او اوصافی فطری برمی شماریم، باید این اوصاف را نیز از اوصاف فطری آدمی بشناسیم. این واقع بینی بسیار مهم است. حقیقتا ذكر این اوصاف و توجه دادن به آن خصوصیات و وجوه از وجود آدمی بسی مهمتر است از ورود مقولات علمی چون میكرب و جاذبه و.. كه بعضی ها در قرآن به دنبال آن می گردند! انتظار ما از دین همین انسان شناسی است. این انسان شناسی در میان دریایی از اندیشه های مخالف در آن روزگار و در روزگار معاصر، درخشش استثنائی دارد. آدمیان حتی اگر این مقولات را از زبان وحی نمی شنیدند، باری توجه به تاریخ انسانی می باید ایشان را به این سو می راند و این آگاهی مهم و تصدیق به آن را در اختیار آنان می نهاد. اما انسانها به دلیل خود خواهی و خودبینی، واقعیات را نیز معوج می بینند. به بیان امیرالمومنین ما آدمیان «تاجر غرور» هستیم: غرور می خریم و غرور می فروشیم. یعنی حاضریم كالایی را بخریم كه ما را می فریبد و آماده ایم تا به دیگران كالایی را بفروشیم كه آنان را نیز بفریبد. به واقع یكی از شغلهای شاغل تمام آدمیان در این جهان، بازرگانی غرور و فریب است. یكی از نمونه های بارز این

[صفحه 50]

امر هم وارونه دیدن واقعیات عالم است، چرا كه ما آدمیان برای اندیشه ها و مخصوصا برای خود خواهی های خود، احترام فراوانی قائلیم.

صفحه 50.